ဆာအဲလ္ေဂ
ကၽြန္မနာမည္
ဆာအယ္ေဂပါ။ ကယန္းလူမ်ဳိးတစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မထိုင္းႏိုင္ငံကို ေရာက္တာ (၆)လေလာက္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။
ကၽြန္မရဲ့အသက္(၂၁)ႏွစ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။
 |
| Karenni Students |
ကၽြန္မရဲ့ ငယ္စဥ္ဘဝကေန အခုခ်ိန္ထိ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ ဘဝအေတြ႕အႀကံဳေတြကို တခ်ဳိ႕တဝက္ေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မငယ္စဥ္ဘဝတုန္းက ပညာသင္မယ့္ အရြယ္မွာ
ပညာေရးကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ သင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ စစ္ပြဲေၾကာင့္ ေတာေတာင္ထဲမွာဘဲ
ေရွာင္ပုန္းရတာပါ။ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရၿပီး ပညာကို တပိုင္းတစနဲ႕ အဆံုးတိုင္ ေအာင္တက္ခြင့္
မရခဲ့ပါဘူး။ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မ ဒီေမာဆိုၿမိဳ႕မေက်ာင္းမွာ ျပန္တက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
တစ္ႏွစ္တတန္းေတာ့ ေအာင္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၈)တန္းထိလည္း ၿပီးေရာ ေက်ာင္းသူဘဝကို စြန္႕လြတ္လိုက္ရတယ္။
ေက်ာင္းလည္း ပိတ္(၁)လေလာက္ကေန စၿပီး ဘဝဆိုတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးကို သင္ၾကားခဲ့ရတာ ဒုကၡဖိႏိုပ္မ်ဳိးစံုနဲ႕
အလုပ္ေတြ စံုသေလာက္ေတာ့ လုပ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခက္ခဲေတြ နာက်ျခင္းေတြ
ခါးသီးျခင္းေတြနဲ႕ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္တာေတြကို
ျမင္ေတြ႕ရင္ ကၽြန္မမ်က္ရည္က်မိတယ္။ တို႕မ်ားေတြ ပညာတတ္တာေတြ႕ရင္ ကၽြန္မအားက်ေနမိတယ္။
လူမ်ားေတြ ကြန္ျပဴတာ ကစားတာေတြ ေတြ႕ရင္ ကၽြန္မအရမ္းတတ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ သူတို႕ေတြ အဂၤလိပ္စကား
ေျပာတတ္တာေတြ႕ရင္ ကၽြန္မ သိမ္ငယ္ေနမိတယ္။
ပညာမတတ္ေတာ့ လူေတာထဲမတိုးႏိုင္တာေတာ့ အမွန္ပါဘဲ
ပညာမတတ္ေတာ့ မိဘေဆြမ်ဳိး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကဲ့ရဲ့ၾကတယ္။ မေပါင္းခ်င္ၾကဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္မ ပညာတတ္တဦး အရမ္းကို ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ညတိုင္းလည္း ငိုခဲ့ရတဲ့ရက္ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။
ပညာမတတ္ေတာ့ ဂုဏ္ေတြလည္းမရွိဘူး။ ပညာမတတ္ေတာ့ အလုပ္နဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ေခၽြးေတြနဲ႕ ေနပူမေရွာင္
မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္ၾကမ္းကို လုပ္လာခဲ့ရတာပါ။ အခုခ်ိန္ထိဆို (၅)ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိသြားၿပီ။
ေက်ာင္းျပန္တက္ရဖို႕ ကၽြန္မ ဘယ္တုန္းကမွ
မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္လို႕ ဆိုရမွာလား ကၽြန္မေက်ာင္းျပန္တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
ကၽြန္မအရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းျပန္တက္ခြင့္ရတာကို ကၽြန္မအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊
အိမ္မက္၊ စိတ္ကူး၊ ပန္းတိုင္ေတြကို ျမင္ေတြ႕ၿပီလို႕ ကၽြန္မယံုၾကည္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မ ေက်ာင္းတက္ရတာကို
ေပ်ာ္တယ္။
ဆရာ/မရဲ့ ေစတနာေတြနဲ႕ သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးတယ္။
ဘာဆိုဘာမွမလိုဘဲ ေက်ာင္းကို ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႕ တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
အလွဴရွင္ရဲ့ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ရဲ့
အိမ္မက္ကို ဆက္လက္ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့တာကို ရင္ထဲမ်ာ ပီတိျဖစ္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မအိပ္ရာဝင္ခါနီးတိုင္
သူတို႕ေတြအတြက္ အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းေပးေနတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုပါ။
ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ လမ္းေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕
လိုအပ္တာေတြကို လူႀကီး၊ မိဘ၊ ဆရာသမားေတြ ေဖာက္ေပးတဲ့လမ္းကို အသာကေလးနဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းတတ္ဖို႕
လိုပါေတာ့တယ္။
ဘဝလမ္းဟာ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္၊ ဖတ္ေကာင္းေအာင္
ရိုက္ကူဖို႕ေရးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ ဝတၳဳေတြကို မဟုတ္ပါဘူး။ အေကာင္းနဲ႕ အဆိုးဒြန္တြဲေနတာပါ။
ေအာင္ျမင္ေခ်ာေမာတဲ့ အေျခအေနနဲ႕ ရင္ဆိုင္ႏိုင္သလို အၾကပ္အတည္းနဲ႕ ႀကံဳေတြ႕ရတာေတြလည္း
ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြကို စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနမယ့္အစား အခက္အခဲၾကားထဲက
လံု႕လဝိရိယႏွင့္ ႀကိဳးစားႏိုင္ရင္ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ဟာ မေဝးပါဘူး။ ဘယ္အေျခအေနဘဲ
ျဖစ္ေနျဖစ္ေနပါေစ ႀကိဳးစာေနတဲ့ သူေတြအတြက္ကေတာ့ အရႈံးမရွိပါဘူး။ အနာမခံ အသာမစံရ၊ ဆူးကို
မျဖတ္သန္းဘဲ ပလႅင္ထက္မတက္ႏိုင္ပါဘူး။ မကူးျဖတ္ရဲဘဲ သရဖူဆိုတာ မေဆာင္းႏိုင္ပါဘူး။
ဘယ္လုပ္ငန္းမွာမဆို အခက္အခဲဆိုတာေတာ့ ရွိစၿမဲပါ။
အဲ့ဒီအခက္အခဲကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏိုင္မွ ေအာင္ျမင္တယ္လို႕ေခၚမွာ။ ဒီေတာ့ ေလာကဓံကို နားလည္ထားဖို႕လိုပါတယ္။
အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ရင္ဘဲျဖစ္ေစ အခက္အခဲမွန္သမွ် မေၾကာက္မရႊံ႕ပဲ ကိုယ္တတ္အားသေရြ႕ စိတ္ရင္းထက္သန္စြာႏွင့္
ျပဳလုပ္ပါက ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ကို အရယူသြားမွာပါ။ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ အက်င့္မ်ားကို ေမြးဖြားၿပီး
အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ လမ္းျပတဲ့ ၾကယ္တပြင့္အျဖစ္နဲ႕ ပိုင္ဆိုင္ဆုပ္ကိုင္သင့္တယ္။
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္က လုပ္ငန္းခြင္ တစ္ခုထဲမွာ
အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္အျဖစ္ မပါဝင္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မေျပာနိုင္ဘူး။ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့
အရာကို ဘယ္လိုေရာက္သြားသလဲဆိုတာ ကိုယ္မသိလိုက္ရဘဲ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ႀကိဳးစားလာခဲ့ရသမွ်
အရာေတြ အသီးအပြင့္ေတြ ျမင္ေတြ႕ရဖို႕ အခ်ိန္က သိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္မေရာက္ေနတဲ့
ေနရာေလးမွ ေက်ာင္းေလးအေၾကာင္းကို -- - -
ေမတၱာနဲ႕
တည္ေဆာက္ေသာေက်ာင္း
ေက်ာင္းက
ဖက္ကေလးမို႕
ထရံေလးနဲ႕
ကာခဲ့ေပမယ့္
ေက်ာင္းသားေတြအတြက္
လံုၿခံဳခ်မ္းေျမ႕ပါတယ္။
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက
အိုေဟာင္းသြားေပမယ့္
အထင္ေတြ့
မေသးလိုက္ပါနဲ႕
ပညာေတြတတ္ေစဖို႕
ဆရာ/မက
ေမတၱာေစတနာတရားနဲ႕
သင္ၾကားေပး
မပင္မပန္း
စိတ္မဆိုး
မဆဲမဆိုေသာ
ဆရာ/မရဲ့ အက်င့္တရားေတြေၾကာင့္
တို႕ရင္ထဲမွာ
ေအးျမေစသား
ေက်ာင္းသားတို႕ရဲ့
တာဝန္ဟာ
ႀကိဳ:စားလိုက္နာ
ေဆာင္ရြက္ဖို႕ပါ။
 |
| Karenni Students |
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
မာတိကာ
အမွာစာ
ကဗ်ာက႑
၁။ Such is life (Bwee Peh)
၂၊အေမ့သား ျပန္လာကို ေစာင့္ပါ (မ်ဥ္းၿပိဳင္)
၃။ ေမွ်ာ္ကာ မေနနဲ႕ေတာ့ (ဆူးဂဠဳန္)
၄။ ေမေမ့ ေမတၱာ (ဘိုးဘိုး)
၅။ မိဘေက်းဇူး (ခူးရီရယ္)
၆။ ေဖေဖ (ေဆာင္းဦး)
အမွာစာ
ကဗ်ာက႑
၁။ Such is life (Bwee Peh)
၂၊အေမ့သား ျပန္လာကို ေစာင့္ပါ (မ်ဥ္းၿပိဳင္)
၃။ ေမွ်ာ္ကာ မေနနဲ႕ေတာ့ (ဆူးဂဠဳန္)
၄။ ေမေမ့ ေမတၱာ (ဘိုးဘိုး)
၅။ မိဘေက်းဇူး (ခူးရီရယ္)
၆။ ေဖေဖ (ေဆာင္းဦး)
(Ky - ဒိုင္ႏိုေဆာ)
၈။ သမီးခရီးကား (ဖေရမို မီးမီး)
၉။ အဆိပ္သင့္ပန္း (ႏို႕ဖု)
ေဆာင္းပါးက႑
၁။ ကယားလီေကး (ကရင္နီျပည္) အလွမ်ား (ေဂးနီေဖါ)
၂။ ဆူးၾကားမွာ ရွင္သန္တဲ့ ပန္းပြင့္ေလးမ်ား (ကယားဆူး)
၃။ မိုးတိတ္ရင္ သားျပန္လာခဲ့မယ္ (ကယားဆူး)
၄။ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ (ဆာအဲလ္ေဂ)
၅။ က်းေသရင္ သေရက်န္ရမယ္။ လူေသရင္ နာမည္ခ်န္ရမယ္။ (ခူးဆူးရယ္)
၆။ အမွတ္တရ ေျမကြင္းတစ္ေနရာ (မားရ္ကို)
၇။ ပညာေရးခရီးသို႕ (မိုးဘိ)
၈။ ေခတ္လူငယ္ (ခ်စ္စု)
၉။ ပင့္ကူအိမ္မွာ ၿငိတြယ္ေနတဲ့ စိတ္ႀကြ လူသားမ်ား (ဆူးရယ္)
၁၀။ ဘဝမွတ္တိုင္ (၁) (ဆိုဒူယာ)
ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး က႑
၁။ ရပ္ရြာလူမႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဆိုရာဝယ္
၂။ ရပ္ရြာလူမႈအဖြဲ႕အစည္း စည္းမ်ဥ္းလိုက္နာမႈ
၃။ ရပ္ရြာလူထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရး (တေမာ့ဆ)
၄။ ရပ္ရြာဖံြ႕ၿဖိဳးေရး၏ အေျခခံမူ (၃)ခ်က္
ကာတြန္း က႑
၁။ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္တဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ႏွင့္ ပူးေပါင္းမႈမရွိ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး (ခူးဖဲဘူး)
၂။ ပညာေရးမို႕ ႀကိဳးစားတယ္။ (ခူးဖဲဘူး)
ေက်းဇူးတင္လႊာ
